Kominek

Kominek swoją popularność zawdzięcza archaicznej fascynacji ogniem – najbardziej tajemniczym żywiołem. Choć ich walory, jako taniego źródła ogrzewania wnętrz podważyła zwyżka cen drewna oraz wzrost zamożności powodujący niechęć do oszczędzania kosztem wygody, wciąż w prawie każdym nowo budowanym domu projektowany jest kominek. Jeśli jest ciekawy i dobrze wkomponowany we wnętrze, staje się istotnym elementem wystroju i źródłem radości. Szczególnie dobrze sprawdzają się kominki przy ogrzewaniu podłogowym, które w dniach gwałtownych schłodzeń atmosfery nie zdąży się rozgrzać i marzniemy, wtedy kominek grzejący natychmiast rekompensuje braki ciepła.

Usytuowanie kominka powinno być zaprojektowane już w projekcie wstępnym budynku, równocześnie z projektami instalacji grzewczych. Ważna jest decyzja co do udziału ciepła kominkowego w całym bilansie cieplnym domu – wszystkich wnętrz.

Optymalnym sposobem użytkowania kominka jest ogrzewanie bezpośrednie jednego dużego wnętrza, najczęściej salonu lub mieszkalnego holu szeroko otwartego na ciągi komunikacyjne, co umożliwia rozprzestrzenianie się ciepła na wszystkie wnętrza. Można, respektując tę zasadę, wzmocnić skuteczność dystrybucji ciepła kanałami ciepłego powietrza łączącymi bezpośrednio komorę grzewczą z poszczególnymi wnętrzami, ogrzewając je grawitacyjnie. Dalsze zwiększanie wydajności kominka poprzez wymuszoną dystrybucję ciepłego powietrza czy ogrzewanie wody użytkowej grozi negatywnym bilansem – taki kominek przestaje być elementem podnoszącym standard mieszkania. Konieczność ciągłego palenia, a tym samym częstego czyszczenia, ogranicza swobodę przebywania i komfort czystości. Te kłopoty techniczne można złagodzić, stosując wkład o podwyższonej temperaturze spalania.

Istotną częścią projektu „kominek” jest jego obudowa, w zależności od sposobu użytkowania bardziej lub mniej zamknięta, a usytuowanie i styl wystroju wnętrza narzuca materiały i estetykę efektu końcowego. Może się wyróżniać, być dominującym „meblem”, gdy zastosujemy klasyczną, przestrzenną obudowę, z półkami, kolumnami i wnękami, bogato zdobiona gzymsami lub naturalnym kamieniem, lub płaskim obrazem ognia na ścianie, gdy widoczna będzie tylko ramka przeszklonych drzwi.

Formę obudowy kominka w dużej mierze kształtuje moda. Szczególnie, gdy główną jego funkcją jest ozdoba wnętrza, dobry projekt powinien godzić ze sobą zarówno użyteczność, jak i estetykę.



Możliwość komentowania została wyłączona.

Dom lekarza
Sakralne
Inne
Światło